SYZ GROUP : OUTLOOK 2020

De recessie, die vele malen werd aangekondigd, is in 2019 nooit echt uitgekomen. De flip-flop van de Federal Reserve leidde tot verdere versoepelingsmaatregelen van andere centrale banken, onder meer in de opkomende markten. Met nog maar een paar dagen te gaan tot 2020 lijkt deze trend om te buigen en plaats te maken voor een meer positieve groeidynamiek. Wij zijn van mening dat deze situatie een bredere en diepere verandering illustreert met belangrijke gevolgen voor alle beleggers.

De term "japonisatie" verwijst naar de aanhoudende economische situatie van lage groei, lage inflatie en lage rentetarieven die Japan de afgelopen 30 jaar heeft gekend. Het is ook een vrij goede beschrijving van de westerse economieën geworden. Maar hoe nuttig het ook is, de term laat een belangrijk gevolg voor investeerders achterwege.

We zijn geconditioneerd om te anticiperen op relatief lange bedrijfscycli met afwisselend sterke recuperaties en scherpe krimp in de groei, waardoor we een V-vormig beeld krijgen van een lange economische "hausse" gevolgd door een scherpe ineenstorting. In deze context hebben de centrale banken, naarmate de economieën groeiden, de kredietvoorwaarden geleidelijk aan aangescherpt om inflatoire druk te vermijden, waardoor de economieën in een recessie terechtkwamen voordat de volledige cyclus kon worden hervat. De "japanisering" markeert een radicale afwijking van dit model, dat al tientallen jaren bekend is.

Wij zijn van mening dat dit nieuwe model ook kortere en minder uitgesproken conjunctuurcycli van maximaal enkele kwartalen of jaren met zich meebrengt. Deze verkorting van de cycli en hun geringere amplitude zal de beleggers dwingen zich aan te passen aan de minder duidelijke, zelfs verwarrende signalen die door de traditionele indicatoren worden uitgezonden. De recente recessie in de verwerkende industrie in de Verenigde Staten, of de korte omkering van de rendementscurve, zijn daar twee voorbeelden van.

Bovendien kunnen de rentetarieven op korte termijn minder effectief zijn bij het beheer van perioden van oververhitting en vertraging. De hoeveelheid schulden die particulieren en bedrijven al hebben, beperkt onvermijdelijk hun eetlust en hun vermogen om meer te verwerven, waardoor elke opeenvolgende verlaging van de beleidstarieven minder effectief is.

Positief is dat de inflatiedruk minimaal blijft en dat de rentetarieven laag maar stabiel blijven. Naar onze mening zullen de centrale banken niet veel inschikkelijker zijn. Maar zij kunnen hun huidige positie ten minste tot 2020 handhaven zolang de inflatie onder hun doelstellingen blijft. Dit impliceert een aanhoudend laag renteklimaat en de noodzaak voor beleggers om verder te gaan in hun zoektocht naar rendement, evenals een meer tactisch investeringsdenken in minicycli die in maanden in plaats van jaren zullen worden gemeten.

Wat de specifieke risico's voor 2020 betreft, zullen de markten de ontwikkeling van de betrekkingen tussen China en de VS op de voet volgen. De spanningen hebben vooral te maken met politieke wilskwesties die worden verergerd door de binnenlandse politieke situatie. Elke ernstige verslechtering van deze betrekkingen zou de groei van de VS schaden en zou een verdere interventie van de Fed kunnen uitlokken om te voorkomen dat de dollar sterker wordt. Dit gezegd zijnde, geloven wij dat slechts één van de twee extreme situaties (een wereldwijde recessie of een plotselinge stijging van de Amerikaanse groei) de Fed ertoe zou aanzetten om de rentetarieven in 2020 opnieuw aan te passen. Hoewel we ze niet volledig kunnen uitsluiten, lijkt geen van deze spectaculaire scenario's waarschijnlijk voor het komende jaar.

Dit alles betekent dat het monetair beleid niet op korte termijn zal worden genormaliseerd, ook al versnelt de mondiale groei. Het is onwaarschijnlijk dat de Europese Centrale Bank en de Fed de tarieven zullen verhogen. Dit betekent dat de reële geldtarieven negatief zullen blijven, zelfs in Amerikaanse dollars. Als gevolg daarvan zou goud in 2020 een aantrekkelijke belegging moeten blijven, zo niet vanwege de aantrekkelijke prestaties, dan toch als bron van portefeuillediversificatie, vooral als het begrotingsbeleid meer wordt toegepast.