Werkgevers weten dat vergrijzing komt, maar doen (bijna) niets

De vergrijzing van de beroepsbevolking is allang geen voorspelling meer, maar dagelijkse realiteit. Toch blijven Belgische bedrijven opvallend passief. Slechts 6,4% van de organisaties heeft een doordacht vergrijzingsbeleid, terwijl bijna de helft nog in de fase van “bewustwording” blijft steken. Dat blijkt uit een nieuwe bevraging van HR-techplatform Deel bij 250 Belgische HR-managers. De cijfers roepen vragen op over de weerbaarheid van de Belgische arbeidsmarkt op langere termijn.

Urgentie groeit, actie blijft uit

Maar liefst 82,8% van de ondervraagden geeft toe dat de Belgische arbeidsmarkt onvoldoende voorbereid is op de vergrijzing. En 74,4% maakt zich zorgen over het uitblijven van structureel beleid vanuit de overheid. Toch onderneemt slechts een kleine minderheid van bedrijven concrete actie. “Het is opvallend dat de urgentie maatschappelijk wél gevoeld wordt, maar dat veel organisaties blijven hangen in uitstelgedrag,” zegt Semara van Rooijen, Senior Account Executive bij Deel. “Pas wanneer de vergrijzing hun eigen team raakt, komen bedrijven in beweging – en dan is het vaak te laat.”

Plannen zijn er, maar implementatie blijft achter

Iets meer dan de helft van de bedrijven (51,6%) geeft aan wel bezig te zijn met het uitstippelen van beleid of het nemen van beperkte maatregelen. Maar de stap naar een strategisch en geïntegreerd verouderingsbeleid wordt zelden gezet. De kloof tussen intentie en uitvoering blijkt groot. Van Rooijen: “Zonder concrete opvolging blijft het bij goede voornemens. De vergrijzing vereist net nu doortastend leiderschap, niet morgen of overmorgen.”

Buitenlands talent onmisbaar, maar drempels blijven

In het onderzoek ziet 62,4% van de HR-managers het aantrekken van buitenlands talent als sleutel om de arbeidsmarkt te versterken. Vooral de zorg en technische sectoren zouden hier nood aan hebben. Toch zetten weinig bedrijven vandaag effectief in op internationale rekrutering. Volgens 43,2% ligt dat aan het Belgische immigratiebeleid, dat te streng en omslachtig blijft. Andere remmende factoren zijn taalbarrières en onzekerheid over diploma-erkenning.

“De bereidheid is er, maar het regelgevend kader remt bedrijven af,” aldus Van Rooijen. “Toch is het van strategisch belang om net nu de blik naar buiten te richten. Internationale aanwervingen kunnen een hefboom zijn in een verouderende samenleving.”

Structurele mismatch verergert situatie

Hoewel het aantal openstaande vacatures recent is gedaald, blijft het verschil tussen gevraagde en beschikbare profielen groot. De markt vraagt naar hoogopgeleide technologische of zorgprofielen, maar die zijn schaars – zeker onder de groep werkzoekenden. Ondertussen gaat de uitstroom van babyboomers onverminderd voort. Vandaag zijn er al 28 mensen van 67+ op elke 100 actieven. Tegen 2040 stijgt dat cijfer naar 37, en tegen 2070 naar 43. Een structurele kentering die dringend beleid vraagt.

“Niet wachten, maar durven handelen”

De conclusie van het rapport is duidelijk: organisaties die vandaag investeren in strategisch HR-beleid en de juiste partnerschappen aangaan, bijvoorbeeld met employer of record-dienstverleners, zullen op termijn het verschil maken. “We zitten op een kantelpunt. De bedrijven die nu handelen, versterken hun concurrentiepositie op lange termijn. Wie wacht, komt straks personeel tekort in een markt die al structureel onder druk staat,” besluit Van Rooijen.