Logistiek van lege ongereinigde vaten snakt naar vereenvoudiging

Complexe regelgeving

De logistiek van verpakkingen die met chemicaliën vervuild zijn, blijkt voor veel bedrijven een tijdrovende en kostelijke bezigheid. Het gaat om een continue en voorspelbare stroom, maar met versnipperde volumes. Het transport van deze lege verpakkingen is relatief duur, omdat er in essentie lucht vervoerd wordt.

Voor de ontdoener van de lege verpakkingen vormen deze vaten en IBC’s een vervelende reststroom die zo weinig mogelijk mag kosten. Tegelijkertijd moet er rekening gehouden worden met veel regels om deze vaten correct te transporteren naar de juiste bestemming voor reiniging of verwerking.

Probleem aanpakken aan de bron

De oplossing voor de problemen aan het eind van de keten kunnen deels ondervangen worden door de leveranciers/producenten aan het begin van de keten. De ganse cyclus tot en met reiniging of verwerking zou doordacht moeten worden door de leveranciers, waarbij ze zich de vraag moeten stellen hoe zij de stromen kunnen vereenvoudigen. Dit kan gericht zijn op herbruikbare verpakkingen, een sterkere sensibilisering van hun klanten en duidelijke instructies over wat er moet gebeuren als het vat ‘end of life’ is. Vaak is dat al na eenmalig gebruik en krijgt de verpakking geen tweede leven, ook al is dat technisch mogelijk. Het gebruik van tweedehands verpakkingen stoot op een lage bereidheid uit vrees voor kwaliteits- en imagoproblemen. In heel wat gevallen is dit volkomen onterecht.

“De dure verwerking aan het einde van de rit kan het gevolg zijn van goedkoop inkopen. De koudwatervrees voor het hergebruik van verpakkingen moet daarom dringend aangepakt worden. Hier kan ook de overheid een rol in spelen, door in overleg met de sector, na te denken over hoe het beter en efficiënter kan”, zegt VIL-projectleider Ludo Sys.

Beslissingsboom geeft weer wat er met verpakking moet gebeuren

Om ervoor te zorgen dat bedrijven door het bos de bomen nog zien, heeft VIL een beslissingsboom opgesteld die schematisch weergeeft wat je met welke soort lege verpakking moet doen. Bedrijven kunnen zich hierover informeren bij VIL.

Ton Janus, directeur van Janus Vaten, die aan het VIL-project deelnam: “Ons familiebedrijf, gespecialiseerd in het reconditioneren van vaten en IBC’s, bestaat volgend jaar 150 jaar! Het heeft lang geduurd maar het is interessant om te zien dat heel Europa nu eindelijk de voordelen ziet van hergebruik van materialen en in dit geval verpakkingen. Nu moeten wij als branche zien dat wij de regelgeving kunnen vereenvoudigen en dat de inkopers van grote multinationals daadwerkelijk stappen zetten om hergebruikte verpakkingen in te zetten. Niet alleen praten maar ook gewoon doen!”

Consolidatiehub onmogelijk

In vergelijking met de grote bulkstromen waarmee de meeste chemiebedrijven te maken hebben, is de stroom van het transport van lege, ongereinigde chemische verpakkingen vrij beperkt. Het gaat om vrij lage volumes, met een sterke geografische versnippering. Het opzetten van een consolidatiehub (b.v. in de haven van Antwerpen), bleek hierdoor economisch niet haalbaar, al lijkt het op papier een goede oplossing. Ook een multimodale oplossing bleek niet interessant door de lage gewichtsdensiteit van de lege verpakkingen.

Dit project is geen eindpunt

De Joint Meeting RID/ADR/ADN (Genève) keurde onlangs unaniem het voorstel van FEAD (de Europese vereniging van nationale afvalfederaties) goed om een technische werkgroep te starten voor de uitwerking van oplossingen met betrekking tot afvaltransport. De resultaten van dit VIL-project staan er op de agenda voor 2019.

Voor alle verpakkingen - op uitzondering van vaten en IBC’s - kunnen ondernemingen terecht bij gespecialiseerde verpakkingsbedrijven.

Foto: © Janus Vaten