“We moeten eerlijke ondernemers veel meer beschermen”

Meteen na zijn studies aan de VUB (richting Pers en Communicatie) kon Lars Bové  aan de slag bij de zakenkrant De Tijd, waar hij nu nog steeds actief is. De krant bleek een uitstekende biotoop om het vuur nog aan te wakkeren en de stiel tot in de puntjes onder de knie te krijgen. De laatste 6 jaar werkt Lars met grote gretigheid en dito expertise aan grote projecten.

Waken over geloofwaardigheid
“Ik heb van bij het begin heel hard over mijn geloofwaardigheid gewaakt. Dat kon bij De Tijd, waar meer ervaren collega’s fungeerden als klankbord en mee waakten over de kwaliteit van mijn werk. En dat was zeker nodig. Als jonge journalist kreeg ik informatie in handen over een corruptieschandaal bij de Nationale Loterij. Toen alles rond was, blokte de hoofdredacteur me af. “Dit verschijnt niet!”

Inval bij Nationale Loterij
"Ik was heel erg teleurgesteld, zeker omdat mijn bron ook bereid was om met gerecht en politie te praten. Mijn bron stapte daarna ook naar de Centrale Dienst voor de Bestrijding van Corruptie (CDBC), die toen veel meer middelen had dan een journalist. Op een bepaald moment is er een inval uitgevoerd op het hoofdkantoor van de Nationale Loterij in Brussel. Daarover mocht ik dan wel berichten. Toen was er immers een concrete actie. En wat bleek? De bron in kwestie kon de corruptie niet hardmaken. Ik prees me toen gelukkig dat ik het niet had uitgebracht.”

Leven voor en na
Lars Bové is een mens van vlees en bloed. En toch. “Ik besef zeer goed dat ik een impact heb op het leven van de mensen over wie ik schrijf. Sommigen zijn op basis van mijn artikels al moeten opstappen. Soms zijn de gevolgen zo groot dat mensen spreken over een leven voor en een leven na het krantenartikel. Ik probeer iedereen duidelijk te maken dat het nooit persoonlijk is. Het gaat mij om de fouten in het systeem die ik wil blootleggen. Dat is mijn drijfveer.”

Strafrechtelijke overtredingen
Waar trekt Lars de lijn? Wanneer nagelt hij iemand aan de schandpaal? “Ik wil zeker geen moraalridder spelen. Sommige feiten die we onthullen zijn simpelweg strafrechtelijke overtredingen. Ik ga dus in tegen zij die beweren dat wij onze persoonlijke wil opleggen aan het grote publiek. Iedereen kan alles op de voet volgen en als we iets fout publiceren, zullen we meteen door datzelfde grote publiek verpletterd worden. Maar ook als bepaalde feiten strikt gezien wettelijk zijn, maar indruisen tegen ons algemeen rechtvaardigheidsgevoel, zal ik ze publiceren.”

Sluipend gif
Lars heeft het er heel moeilijk mee dat er in ons land té weinig aandacht en geld gaan naar de aanpak van financiële criminaliteit. “Zaken worden vaak pas relevant als er maatschappelijke overlast is: als er bij wijze van spreken geschoten wordt, schiet men ook in actie. Zoals bij de ‘war on drugs’ in Antwerpen.  Met de cocaïnehandel daar is onnoemelijk veel geld gemoeid. En toch wordt de strijd tegen het witwassen en de fraude die daarmee gepaard gaan, stiefmoederlijk gevoerd. Heel vaak laat ons gerecht de wortel van het kwaad groeien en bloeien."

Het betoog van Lars is duidelijk: we moeten eerlijke ondernemers veel meer beschermen. Als het gerecht fraude en witwaspraktijken onvoldoende hard aanpakt, ontstaat er een criminele economie, die de echte economie ondermijnt en ten gronde richt. “Het is echt een sluipend gif. Crimineel geld sijpelt binnen in de legale economie. Mensen worden machtig met misdadig geld! Dat is een pertinente vorm van oneerlijke concurrentie voor de talloze ondernemers die niets te maken willen hebben met malafide praktijken.”